Do fizjoterapeuty

Najczęściej zadawane pytania do fizjoterapeuty:

Jak wygląda pierwsza wizyta u Fizjoterapeuty i jak się do niej przygotować?

Podczas pierwszej wizyty terapeuta zbiera dokładny wywiad, zapoznaje się z dokumentacją, choroby oraz przeprowadza badanie kliniczne. Dlatego ważne jest, aby wybierając się na pierwszą wizytę należy w miarę możliwości zabrać ze sobą pełną dokumentację chorobową tj.: badania obrazowe oraz ich opisy (RTG, USG, TK, MRI), wypis ze szpitala, wcześniejsze diagnozy. Następnie terapeuta wykonuje szereg badań i testów w różnych pozycjach, np. w leżeniu na plechach, w siadzie, staniu, leżeniu na brzuchu, boku. Celem takiego działania jest m.in. jak najdokładniejsze określenie zaburzeń funkcjonalnych spowodowanych daną wadą lub schorzenie.

Podczas omówienia problemu czy diagnozy terapeuta postara się wyjaśnić w jaki sposób doszło do powstania dolegliwości i jak wygląda problem. Po dokładnej analizie fizjoterapeuta wraz z Klientem określają cel terapii, Klient również proszony jest o określenie swojego celu rehabilitacji bliższego i dalszego. Każda osoba zawsze ma prawo do zadawania pytań dotyczących terapii i problemu. Już w trakcie pierwszej wizyty, jeśli nie występują przeciwwskazania terapeuta może przeprowadzić pierwszy zabieg leczniczy.

Ze względu na propagowanie idei rehabilitacji kompleksowej na poszczególnych wizytach w naszym gabinecie, terapeuta może zaproponować łączenie kilku form terapii dla lepszego jej efektu i powodzenia.

Fizjoterapeuta przykłada również dużą wagę do profilaktyki oraz nauki odpowiednich ćwiczeń. Często udziela porad jak postępować w życiu codziennym, aby Klient powrócił do zdrowia szybciej, jak zapobiegać przyszłym niechcianym dolegliwościom oraz co robić aby efekty terapii były długotrwałe.

Jak się ubrać?

Zarówno na pierwszą jak i na kolejne wizyty należy zabrać ze sobą strój sportowy, który umożliwia swobodny ruch i dostęp do fragmentu ciała poddawanemu terapii. Dobrze jest również zabrać ze sobą obuwie na zmianę np. w postaci klapek.

Czy skolioza jest dziedziczna?

Wg Karskiego mechanizm powstawania deformacji jest „procesem biomechanicznym” i trwa wiele lat. Rozpoczyna się, kiedy dziecko zaczyna stać i chodzić. Skoliozy nie są deformacją uwarunkowaną genetycznie oraz nie jest dziedziczna. Pomimo tego nierzadko można zaobserwować wadę postawy u rodziców lub rodzeństwa. Mogą występować tzw. czynniki ,,prowadzące do skoliozy?.  Mogą należeć do nich podobna budowa ciała, miednicy jednakże one również nie są dziedziczone. 

Ile czasu potrwa rehabilitacja?

Terapia dziecka jest indywidualnie dostosowywana do potrzeb i możliwości psychoruchowych dziecka. Często jest to bardzo długotrwały proces. Zależy on również od wieku dziecka ? im dziecko starsze tym trudniej wyprowadzić je z wady postawy. Należy pamiętać, że sama praca u terapeuty nie wystarcza- dlatego bardzo ważnym czynnikiem w rehabilitacji młodych pacjentów jest pomoc rodziców. Powinni oni  powtarzać ćwiczenia codziennie w domu z dzieckiem. Fizjoterapeuta  powinien nauczyć rodziców być jakie pozycje i zachowania zagrażają kręgosłupom ich dzieci oraz jak starać się kształtować nawyki zapobiegające deformacji kręgosłupa, stóp, kolan.

Co powinno zaniepokoić  rodzica w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym?

Rodzic powinien zwrócić się do fizjoterapeuty kiedy dziecko ma problem z rysowaniem, pisaniem (mocno dociska ołówek, kredki do kartki, zeszytu).  Jak wiadomo dzieci w tym wieku uwielbiają ruch dlatego tez powinno nas zaniepokoić kiedy dziecko w trakcie zabawy szybko się męczy, unika zajęć ruchowych, nie chce bawić się z innymi dziećmi, wstydzi się lub boi, że dzieci będą się z niego śmiały bo nie umie biegać lub złapać piłki (może być to spowodowane brakiem koordynacji ruchowej, obniżonym napięciem mięśniowym,  zauważalne jest ,,potykanie się o własne nogi” lub tez ,,dziurawe ręce”). Gdy dziecko jest rozebrane często zauważalny jest znacząco wystający brzuszek (pomimo braku nadwagi). W późniejszym wieku powinien nas zaniepokoić  fakt, że dziecko podczas odrabiania lekcji szybko się męczy, często występują bole głowy, oczu, dziecko kręci się na krześle, podpiera cały czas głowę ręką.  Często wygląda jakby było ,,rozlane” ponieważ przyjmuje  bierną postawę ciała poprzez nadmierne opieranie się o różne przedmioty.

Czy z wady postawy można wyrosnąć?

Wady postawy obecnie występują u ponad 80% dzieci. Problem ten urasta do problemu globalnego. Powodowany jest głównie zmianą trybu życia z aktywnego na siedzący. Dzieci większość czasu nie spędzają już na podwórku tylko przed komputerem, telewizorem, na zajęciach dodatkowych (na których również siedzą). Rodzice często zwalniają swoje pociechy z zajęć wf. To wszystko powoduje brak harmonijnego rozwoju, spadek wydolności i sprawności organizmu naszych dzieci, osłabienie siły mięśniowej, brakiem nawyku prawidłowej postawy ciała. Nieleczone wady postawy mają tendencje do utrwalania i pogłębiania się wraz z wiekiem. Zaniedbanie tych zaburzeń u naszych dzieci może skutkować w przyszłości licznymi powikłaniami chorobowymi oraz pogarszać jakość życia w późniejszych latach życia. Dlatego bardzo ważne jest jak najszybsze wykrycie nawet małej wady postawy i jak najszybszej jej korekcji.

Jakie mogą być konsekwencje nieleczenia wad postawy u dzieci?

Najszybciej pojawia się osłabienie wydolności fizycznej i ogólnej sprawności organizmu. Innymi, przykrymi konsekwencjami w wieku późniejszym mogą być:

• bóle stawów kolanowych, biodrowych, bóle stóp występujące szczególnie podczas długiego stania lub chodzenia,
• bóle pleców i krzyża które powodowane są zmianami zwyrodnieniowymi,
• nierzadko pojawiają się długotrwałe i dokuczliwe bóle głowy,
• w skrajnych przypadkach nawet zaburzenia funkcjonowania układu oddechowego i krążeniowego