Aktywność twórcza – przykazania dla potencjalnego Einsteina, Picassa lub Billa Gates’a

Piotrek przyszedł ze szkoły bardzo smutny. Nie może odnaleźć się w nowej klasie, a wszyscy koledzy szydzą z jego pomysłów. Po powrocie do domu poszedł od razu do swojego pokoju, położył się na łóżku i zaczął rozmyślać o swoim idolu książkowym- Harrym Poterze.

„Ty zawsze sobie radzisz, masz świetne pomysły i wielu przyjaciół. Chcę być taki jak ty”- pomyślał i zaraz potem zasnął. Nagle usłyszał wołanie: „Wstawaj! Wstawaj! Nie mamy czasu.” Harry zbudził go gwałtownie i bez słowa wyjaśnienia złapał za rękę i wciągnął do dziwnego pojazdu. „Wołałeś mnie, więc zabieram Cię w podróż- powiedział Harry. Pokażę Ci, ludzi, którzy stali się podziwiani za to, co stworzyli. Mam nadzieję, że ich wskazówki pomogą Ci w osiągnięciu własnego celu”

Polecieli wysoko i znaleźli się nad ogromnym oceanem. Gdy obniżyli lot Piotrek zauważył płynącą łódź. „To Krzysztof Kolumb”- powiedział Harry. Człowiek, który odkrył Amerykę. Sprzeciwił się panującym wierzeniom, że ziemia jest płaska. Kierował się własną wiedzą, a przede wszystkim ciekawością. Pamiętaj: Nie ulegaj wpływom innych ani własnym przyzwyczajeniom oraz nie trać dziecięcej ciekawości świata. Ona otwiera wiele zamkniętych drzwi.

Piotrek nic nie mówił. Był przerażony, a z drugiej tak oszołomiony aktualnymi wydarzeniami, że nie mógł wydusić z siebie ani słowa. Uważnie słuchał i przyglądał się. Nagle spostrzegł, że znaleźli się nad łąką, na której pod jabłonią leżał mężczyzna. „To jest Isaak Newton”- wyjaśnił Harry i w tej samej chwili na głowę Newtona spadło jabłko. „To on odkrył grawitację. Przyciąganie ziemskie było zawsze i wszyscy zdawali sobie sprawę, że można chodzić tylko po powierzchni ziemi, ale nikt się nad tym nie zastanawiał. Upadek jabłka z drzewa jest pozornie zjawiskiem bez znaczenia, ale Newton zauważył w tym coś niezwykłego. Dlaczego jabłko spadło na dół a nie poleciało do góry? Czy to pytanie nie wydaje ci się śmieszne? Ale zaczynając od tak śmiesznego pytania Newton odkrył bardzo ważną rzecz. Pamiętaj: Podczas myślenia o problemie staraj się wychodzić poza sztywne, typowe kategorie.”

Podróżując dalej znaleźli się w Żelazowej Woli w pięknym dworku, z którego dobiegały dźwięki pięknej muzyki. Przy fortepianie siedział młody mężczyzna i wydawał się tak pochłonięty muzyką jakby nie istniał otaczający go świat. „To jest Chopin?”- powiedział Piotrek i uśmiechnął się. „Masz rację”- odpowiedział Harry i przez chwilę siedzieli cicho zafascynowani jego grą. „Pięknie gra, prawda? A wiesz dlaczego? Ponieważ to jest jego pasja, coś co kocha. Robi to z radością i powołaniem. Pamiętaj: Rób to, co sprawia Ci naturalną radość i satysfakcję.”

„Przedstawiłem Ci kilka osób i kilka rad, ale to nie wszystko. Pamiętaj również, aby nie tracić radości życia i sympatii do ludzi, ponieważ każde dzieło, nie ważne z jakiej dziedziny, musi mieć swojego odbiorcę. Rób coś co kochasz, ale rób to dla innych. Ważna jest również wytrwałość w dążeniu do celu. Wspaniałe pomysły, idee i dzieła nigdy nie przychodzą bez wysiłku. I jeszcze jedno: Bądź niezależny, nie ulegaj wpływom innych. Bądź otwarty na nowe doświadczenia i nie trać wiary we własne możliwości.”

„A teraz żegnaj i życzę powodzenia” – powiedział Harry na koniec i odleciał gdzieś w nieznane. W pokoju rozległ się nagle przenikliwy dźwięk budzika i Piotrek powoli wracał z fascynującego świata snu do codzienności.

Powodzenia w realizacji swoich celów i marzeń, nie tylko tych wielkich i niezwykłych, ale także tych małych i codziennych.

Aneta Łempicka
magister psychologii