Psycholog dziecięcy – diagnoza i terapia

Oferujemy pomoc psychologiczną dla dzieci i terapię m.in. w takich zaburzeniach, jak:

• Lęki
• Depresja dziecięca
• Nieśmiałość, wycofanie społeczne
• Całościowe zaburzenia rozwoju (autyzm, zespół Aspergera)
• Zaburzenia zachowania (ADHD, antyspołeczne, opozycyjno- buntownicze)
• Zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia)
• Problemy wychowawcze

Terapia dziecka rozpoczyna się od spotkań konsultacyjnych, które polegają na zdiagnozowaniu przyczyny trudności i doboru jak najbardziej odpowiedniej formy pomocy. Psycholog dla dzieci oferuje również uzupełnienie diagnozy psychologicznej o specjalistyczne badania psychologiczne z użyciem odpowiednich narzędzi, np. testy psychologiczne i kwestionariusze.

Prosimy nie zwlekać, kiedy widzimy że dziecko ma jakiś problem – odpowienio dobrane zajęcia terapeutyczne dla naszego dziecka, poprawią znacząco jakość jego życia.

PSYCHOTERAPIA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY

Psycholog dziecięcy rozpoczyna psychoterapię dziecka od spotkania konsultacyjnego z rodzicami bez dziecka oraz drugiego spotkania już z udziałem dziecka. Pierwsza konsultacja u psychoterapeuty dziecięcego przeznaczona jest na rozmowę dotyczącą dziecka, jego trudności, ograniczeń, sposobu funkcjonowania oraz rozwoju. Po uzyskaniu tych informacji psycholog jest w stanie odpowiednio przygotować się do spotkania z dzieckiem.

Spotkanie to służy poznaniu dziecka, zyskaniu jego zaufania i pogłębieniu diagnozy. Dopiero po zebraniu wszystkich danych psychoterapeuta wybiera dla niego odpowiednią formę pomocy i omawia ją z rodzicami dziecka. Często wymaga to wykonania testów psychologicznych, wypełnienia kwestionariuszy przez rodziców i nauczycieli dziecka, poczynienia obserwacji zachowania dziecka w gabinecie i konsultacji z innymi specjalistami.

Psycholog dziecięcy bada, czy zachowanie dziecka, a także jego poziom rozwoju wykazują nieprawidłowości. Sprawdza, jakiego rodzaju są to trudności i w jakim stopniu zostały one zdeterminowane przez czynniki genetyczne, wrodzone czy też choroby organiczne, a w jakim stopniu psychologicznie czyli poprzez czynniki i zdarzenia zewnętrzne. Sprawdza, jaki dziecko ma potencjał. Proponuje jakie powinno się zastosować działania w celu zlikwidowania zaburzeń lub uzyskania poprawy. W przypadku gdy pacjentem ma być nastolatek, który sam podejmuje inicjatywę udania się po pomoc do psychologa lub psychoterapeuty, na pierwszą konsultację mogą być zaproszeni rodzice wraz z nastolatkiem.

Psychoterapia dziecięca rozpoczyna się od ustalenia celu pracy. Może ona przyjmować formę rozmowy lub zabawy z dzieckiem. Mogą to być zajęcia grupowe. Dziecko często odbiera je jako przyjemne i lubi na nie przychodzić. Mimo tego, że to psychoterapeuta proponuje rozwiązania, to od postawy rodziców i wzajemnej współpracy zależy jaki będzie efekt terapii. Do uzyskania poprawy w funkcjonowaniu dziecka lub nastolatka nieodzowna jest pomoc rodzica. Często bowiem należy, by wspomóc dziecko w zmianie zachowania, wprowadzić zmiany w otoczeniu dziecka.