Jakie cechy opiekuna-wychowawcy są najbardziej kluczowe dla prawidłowego rozwoju dziecka?

Czy zastanawialiście się kiedyś Państwo nad tym jakie cechy opiekuna-wychowawcy są najbardziej kluczowe dla prawidłowego rozwoju dziecka? Pedagodzy twierdzą, że instytucja opiekuńczo – wychowawcza powinna funkcjonować według podobnych zasad do pierwotnej rodziny. Jednym z najważniejszych filarów tej instytucji jest osoba opiekuna – wychowawcy, który jest obok podopiecznego istotnym elementem w strukturze wychowawczo – opiekuńczej. Postaram się odpowiedzieć jak widzę taką osobę, jej cechy i sposób postępowania.

Według mnie opiekun – wychowawca powinien być zarazem autorytetem, ale również przyjacielem, ostoją. Osobą, w której dziecko widzi sojusznika, osobę której może zaufać, powierzyć swoje sekrety, marzenia, problemy, obawy. Istotną rzeczą jest tutaj fakt, że dziecko przebywające w takiej instytucji zostało skrzywdzone przez osoby, które uznawało za najważniejsze w swoim życiu. W tej sytuacji zadaniem wychowawcy jest dołożenie wszelkich starań aby dziecko, które zostało mu powierzone czuło, że może mu zaufać. Taka osoba powinna być: empatyczna, inteligentna, kochająca, cierpliwa, umiejąca „wejść
w skórę” drugiego człowieka, stanowcza, szczera i otwarta, stojąca tuż obok dziecka.

Odkąd zaczęłam interesować się pedagogiką i poznałam postać Pana Janusza Korczaka stał się on dla mnie wielkim autorytetem. Zważając na powyższe powołam się właśnie na słowa Pana Korczaka i jego wizję prawdziwego opiekuna – wychowawcy, którym sam był całą swoją duszą i sercem. Uważał on, że dobry wychowawca musi dobrze znać samego siebie, w a przede wszystkim wiedzieć do czego jest zdolny. O poznaniu młodego człowieka wypowiadał się w aspekcie wszechstronnym: zarówno o znajomości potrzeb, możliwości jak i jego ograniczeń.

Wychowawca powinien być taką osobą, z którą dziecko będzie w stanie zbudować więź.

Korczak oczekiwał od prawdziwego pedagoga, opiekuna – wychowawcy prawdziwej miłości w stosunku do dziecka, bezinteresownego uczucia. Za obowiązek wręcz uważał przestrzeganie praw dziecka do szacunku także w sytuacjach niepowodzeń. Sugerował, by wychowawca wykazywał się cierpliwością, szczególnie w momencie wystąpienia trudności opiekuńczo – wychowawczych. Dużą uwagę zwracał, na życzliwość wobec każdego podopiecznego niezależnie od jego wad i zalet. Każdy opiekun powinien mieć na uwadze dobro dziecka, wspierać go w ciężkich momentach. Według tego pedagoga empatia jest jedną z najważniejszych cech opiekuna – wychowawcy z tego względu, że pozwala ona w pełni problemy i potrzeby dziecka.

Wychowawca ma przede wszystkim stwarzać warunki rozwoju wszystkim dzieciom, które zostały poddane pod jego opiekę, analizować z osobna każde zachowanie, umożliwiać mu jego swobodne reakcje i rozwój.

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, chyba jasne się stanie, że nie każdy, a jedynie osoba posiadająca specyficzne cechy opiekuna – wychowawcy, powinna pełnić tę funkcję w placówkach opiekuńczo – wychowawczych.

Sylwia Kowal