Etapy zmagania się z chorobą nowotworową

 Istnieje kilka etapów, faz, których mogą doświadczać pacjenci onkologiczni. Pierwszy to etap wewnętrznej izolacji, kiedy chory dowiaduje się o swojej chorobie. Zwykle popada wtedy z stan głębokiego szoku, który uzewnętrznia się w różnym natężeniu i w różnych reakcjach. Z tego stanu dosyć szybko przechodzi się w stan zaprzeczania, który jest przejawem woli życia.

Chory nie chce do siebie dopuścić myśli o tym, że jest chory, co wzmaga poczucie osamotnienia, wyłączenia., wytrącenia z codziennego rytmu, jaki toczył się do tej pory (Bortnowska 1993, s. 81).

Kolejny etap to okres irytacji i buntu. Chory zadaje sobie pytanie „dlaczego ja?” i zdaje sobie sprawę z niesprawiedliwości losu, co rodzi w nim agresję i bunt. Chory jest rozgoryczony, jeżeli jest wierzący, obwinia Boga o to co się stało.

Następny etap to moment, w którym chory, przeczuwając śmiertelne zagrożenie swojego życia, szuka wszelkich sposobów na to, aby oddalić bolesną dla niego rzeczywistość. Próbuje zawrzeć pewnego rodzaju układ z Bogiem, losem, w zamian za ocalenie życia i odroczenie śmierci (Kurowska 2006, s.18).

Czwarty etap to etap, w którym chory uświadamia sobie, że wszystkie środki terapeutyczne zostały już wyczerpane, że nie ma szans na poprawę, a jego stan ulega stałemu pogorszeniu. Wzmacnia się poczucie bezradności, apatii, rozpaczy, pojawia się depresja (Bortnowska 1993, s. 84).

W ostatnim etapie chory zaczyna akceptować swój stan. Nie jest to jednak bierna rezygnacja, ale raczej świadome pogodzenie się z losem. Jest to efekt pożądany w rozwoju choroby (Bortnowska 1993, s.86).

Pośród tych czynników bardzo istotne znaczenia posiada religia i rozumienie sensu cierpienia. Religia, sprawy duchowe, Bóg, to często wymieniane źródła w naszych kwestionariuszach, nie można więc i tutaj pominąć nadziei, która kształtuje postawy wobec choroby.

Monika Grochowska – psycholog

Bibliografia:

•     Bortnowska H. (1993). /red./ Sens choroby, sens śmierci, sens życia. Kraków.
•     Kurowska K. (2006). Pozwolić choremu mówić. Magazyn pielęgniarki i położnej nr 11, s. 18.